Güney Kore Edebiyatı ilk defa okudum ve enteresan bir şekilde beğendim. Katilin psikolojisini, Alzheimer hastalığı ile baş etmeye çalışmasını, soğukkanlı bir şekilde hala çırpınışını merakla okudum. Aslında hikaye dümdüz ilerliyor hiçbir iniş çıkış yok ama bir solukta bitiyor. Günlük tarzı bir kitap aslında ama cinayetlerini açık açık anlatmıyor (ben öyle sanmıştım), daha çok kendi içinde yaşadığı hesaplaşmayı hissettiriyor yazar ve bu konuda da çok başarılı olmuş bence. Sonu inanılmaz şaşırttı. Tavsiyemdir.