Zülfü Livaneli’nin hikâyelerini okumak ayrı bir zevk, romanlarını okumak daha başka bir zevk oldu. Ama ben hikâye dalında biraz titizimdir. Sabahattin Ali’nin üzerine henüz görmedim.
Kitap 8 hikâyeden oluşuyor. Hikâyeler güzeldi ama yine de sanki eksiklik var gibiydi. Arafat’ta Bir çocuk hikâyesi; ailesiyle yurtdışında bulunan bir çocuğun okulda ve çevresinde yaşadıklarının anlatımı. Güzel bir hikâye.
Dokuma İşçisi ile Şair, Bir Arpa Boyu, Seçenek hikâyeleri de 80’li yılların insanlarını anlatıyor. Saklı hayatlar, kimlik değiştirmeler, yabancı şehirler ve kaçan insan tipi tanıdık geliyor.
Üniforma hikâyesi de beni en çok etkileyeni. Bir figüranın polis kıyafeti ile geçirdikleri etkileyici bir üslupla anlatılmış.
Görüş’te de Almanya’da hapishanede geçen bir görüş saati anlatılıyor. Bu da çok güzeldi.
Sıkıntılı Günler de okurken sıkıntı verdi.