Benim Ülkem, Çöl Çiçeği’nin devamı niteliğinde bir kitap. En az, ilk kitap kadar sarsıcı. Bir eve dönüş hikayesi ve anlaşılacağı gibi, oldukça duygusal motifler yer alıyor. Yaşamın en ilkel katmanlarında parıldayan, minicik kıvılcımlara dokunuyorsunuz satır aralarında. Özellikle Waris Dirie’nin, yoksul Somali’li çocuklara Amerika’yı anlatışı çok hoştu. Kocaman gökdelenlerin, dev gibi alış-veriş merkezlerinin olduğu, inanılmaz bir dünya…Ağaçlar, otlar, çiçekler pek az…”Peki keçiler ne yiyiyorlar?” diye soruyordu çocuk. Öyle ya…Keçilerin yiyecek birşey bulamaması, insanların aç kalması demek onlara göre. Başka zenginlik bilmezler ki, yoksul Afrikalı çocuklar…
Yaşam’a bir de Somalililerin penceresinden bakmak, yoksulluğun en vahşi halini okumak isteyecekler için, bu kitap bulunmaz nitelikte…