“İstanbul’un eskiden renkleri vardı” diyor Selim İleri. Ve bu renklerin peşine düşüyor yeniden. Unutmadığı, unutamadığı ve asla unutmayacağı bir kenti dillendiriyor. Beyoğlu’nda vitrin gezen, tiyatro perdelerinin vişneçürüğünde hayaller kuran, kendini Moda’da sakin, Boğaz’da çırpıntılı denizin gelgitine bırakan, bostandan kıvırcık salata toplayan, Çamlıca’dan İstanbul’un siluetine hâkim olan, Cihangir’in karanlık ama albenili yüzünde yenilenen, badem ezmesi, şekerleme ya da acı bir kahve tadında bir kitap "İstanbul Seni Unutmadım". Selim İleri’nin kaleminden... Onun bütün İstanbul kitapları gibi geçmişten beslenen sıcak ve duru bir kitap.
