Romandaki karakterler kendi kültür çevrelerine göre ve yörenin şivesiyle konuşması ve bilgiçlik taslamamaları, romana doğallık katmakta, yerel şive ise tamamlayıcı unsur olarak göze çarpmaktadır. Yazar kahramanlarının tahsili nispetinde bir dil kullanmasına dikkat etmesi ise takdire şayandır. Eğer bütün kahramanlar İstanbul ağzıyla konuşsaydı romanda bu bir kusur olarak hemen göze çarpardı. Yazarın bir dikkat çeken yönü de kelimeleri kuyumcu titizliğiyle seçmesi. Romanda uydurma bir kelime veya Türkçesi varken yabancı bir kelime kullanılmadığını görürsünüz. Dil akıcı, üslup anlaşılır, kısacası güzel bir roman.