Mehmed Uzun'un, köydeki evlerinde çok güzel nar ağaçları vardır ve bunların çiçek açmaları yazarın hafızasından hiç çıkmaz. Kitap da adını bu çiçeklerden alır.
İçeriğine gelince kitap Mehmed Uzun'un çeşitli konular ve kişiler hakkında yazdığı dokuz denemeden oluşuyor. Yazılar demokrasi, halkların kardeşliği, öteki, Kürt sorunu, çok kültürlülük ve kültürel diyalog, şiddet, gurbet konularında yazılmış. Ayrıca Musa Anter'in öldürülüşü ardından yazılmış çok güzel bir ağıt-yazı ve Yaşar Kemal ve sanatı üzerine de bir deneme var.
Yazarın fikirleri çok hoşuma giti, özellikle de Kürt sorunun ve diğer sorunların çözümünde önerdiği İsveç modeli çoğulcu demokrasi aklıma yattı. Bu modele göre dini ve etnik her unsur kendini özgür ve eşit bir şekilde ifade edebiliyor. Bütün vatandaşlar fikirlerinde özgür ve ülke yönetimine katılabiliyor. Tabi Türkiye'nin İsveç demokrasisine yetişmesi için çok zaman ve gayret lazım. Bu ülkedeki insanların çabalarıyla bu olabilir. Bunun için önce bakışaçısı değişmeli, biz ve öteki kavramları tartışılmalı.
Ben kitabı beğendim, düşüncelerimin genişlemesine ve sağlamlaşmasına katkıda bulundu. Okuduğuma hiç pişman olmadım. Üslubu söylemeye gerek yok zaten, o bildiğimiz ve sevdiğimiz Mehmed Uzun zarafeti ve akıcılığı ve samimiyetiyle yazılmış. İyi okumalar...