Berker Hüsam'a katılıyorum,divan edebiyatı önemlidir,öğrenmemiz de gereklidir.Ancak dilde türkçesi olan kelimeler yerine,yabancı inadı yüzünden bugün gerek dini kitaplar olsun gerekse ağır bir terimsel veya türkçesine özellikle çevrilmeyen bilimsel batı dillerindneki terimleri aynen kullanarak yazılanlar olsun,bütün bunlar insanın okuma şevkini kırıyor.Buna karşılık olarak da deniliyor ki;sözlükten baksın,türkçe olsan kelimlerin ingilizcesi arapçası derken bu milleti dumura uğrattılar.Diyanetin yazdıklarında dahi anlaşılma derdi yok.Ağdalı bir arapça ve bununla bir de övünç duyuluyor.İnsan terimlerinin açıklamalarını yapar.Öyle terimler geçiyor ki,sözlüklerde bulunamıyor neredeyse.Arapça ile dini örttüler.İngilizce-Fransızca ile de bilimi örtüyorlar.Bu milletin bilme ve dine yaklaşması bu ingilizce-fransızca ile arapça-farsça taraftarlığı yüzünden mümkün olmuyor.Her ikisinde de geriliyoruz.