Devrim hiç bu kadar sade ve yalın olmamıştı, ve belki de hiç bu kadar ani vurmamıştı. Bu kadar başarılı bir anlatım ile bu eseri Türk edebiyatına kazandıran Tahsin Yücel´e sonsuz teşekkürler. Kitap boyunca, yaptıkların biraz gereksiz değil mi be Peygamber derken (s.286/Nazım ile olan diyalogları örnek olarak verilebilir), birnevi kendini böylesine harcaman yazık değil mi diye kızarken, kitabın sonunda gözyaşları ile Rahmi Sönmez´in yanında oldum ansızın. Ölüm döşeğinde Fehmi Gülmez´i "ben komünistim" diye haykırttığı sahne çok üstün bir vurguya sahip. Bu ülkede, akşamları pencereden baktığımızda hâlâ güzel bir şeyler görebiliyorsak, bunu Peygamber gibi insanlara borçluyuz ve bunun için kendilerine ne kadar teşekkür etsek az. Mutlaka okumanız gereken bir eser "Peygamberin Son Beş Günü".
