Masumiyetin kaybedildiği günlerde kendine çıkış yolu arayan, bu yüzden önceleri dilinde ve sesinde hissettiği şiirlere bir de dokunmak isteyen bir çocuğun; yüzlerce yitirilen adına kalbinde duyduğu koyu yalnızlığın kederleridir bu harfler.. Kaybettiklerini ve yitirdiklerini umutla arayan bir gencin, suskun ve ölümü bekleyen bir ihtiyarla yaşadığı çekişmelerin zıtlığında; kendini bilmeye çalışan bir çocuğun keşfettiği duygu ve fikir adalarına bıraktığı ayak izleridir bu dizeler.. Kavgaların saniye kumlarını birer birer döktüğü bu dört yılın sonunda; kollarında çocukluğunun nefessiz ve soluk yüzünü bulan kimsenin açmaya karar verdiği bir defterdir bu sayfalar..