Aşk bir yoksunluktur, eksik olan, ortada olmayan, yürürlükten kalkmış, artık inanılmayan, ne olduğu bilinmeyen bir şeyi barındırır. Burada olmayan bir şey, kaybettiğimiz, tabii ona sahip olabildiysek... aşkın bize verdiği bizi aşktan ayırır, bizi uzakta tutar, daha fazla yaklaşamayız, bir duvara çarparız, aşkın duvarına; sadece aşkın olabileceği gibi kör bir duvar; bşuna tıklatır, tık tık deriz, buradayım aşkım... ama, açmıyor, açılmıyor, sadece biraz aralanıyor, böyleyken giremezsiniz, evinize girer gibi olmuyor, hayır, hiç şüphesiz özel bir mülk, aşk, kişiye özeldir, genellenemez.
Femina ödüllü yazar Camille Laurense, dilimize çevrilen bu önemli kitabında aşkı romanlaştırıyor, adeta aşkın romanını yazıyor. Laurens, romanının kahramanı Camille'in (yazar mı?) aşk üzerine düşünmeye başlamasıyla kendini geçmişinin aşk labirenetlerinde buluyor. Yazar ya da roman kahramanı Camille, La Rochefoucald ve onun aşk üzerine düşünceleri arasında dolanıyor, daha sonra büyük nine Sophie, anneanne Marcelle, anne Simone ve nihayet kızı, Camille Laurens art arda sökün ediyorlar. Her kadın için, kendi çocuğunun sormaya asla cesaret edemediği sorular soruyor yazar: "sevdi mi?", "sevildi mi?", "aşk bu mu?"
