Sözlerimin “Unutulmayan” olmasını istemekle başladı şiire yolculuğum… Lise yıllarımda başladım şiir yazmaya. Yıllar geçti, ben hâlâ yazmaktayım.
Bazen karlı bir kış gecesinde umut oldu bir kar tanesi kalemimin ucunda, bazen de çatlamış toprakların yarıklarında yeşermesini beklediğim tohum...
Sevinçle hüznü harman eyledim beyaz sayfalara. Kâh öfkem oldu kelimeler kâh ırmak ırmak çağlayan sevinçlerim. Kâh kilimlere ilmik ilmik işlenmiş gözyaşlarım oldu dizeler. Ve sonunda gönülden gönüle uzayan bir yol buldum. Bu zorlu ve meşakkatli yolda Ulaş’a “sabır” diledim. Ne gelirse gelsin “Başım Gözüm Üstüne” dedim.
Sen Rab’sın, ben kulum; budur makamım
Gelen gelsin, başım gözüm üstüne
Hayıra, şerre var benim imanım
Gelen gelsin, başım gözüm üstüne.