Her biri 15. yüzyılın devrimsel geometrik çizimleri ile temsil edilmiş, bilim, bilim tarihi, modern fizik, astrofizik ve sinirbilim alanları ile sosyal antropolojik ögeleri birleştirme çabası olan 16 şiir, bu eserin mihenk taşlarını oluşturmaktadır. Doğa’nın irrasyonel oranları,
gerçeğin geometrisinin bir manifestosudur. Bu manifesto, duygu ve düşüncelerimizi aktarma aracı olan şiirsel anlatı ile mucizevi bir ahenk kurması açısından da önemlidir.
Kerr tipindeki bir kara deliğin olay ufkunda
Kâinatın sınırlarında dolaşan bir derviş...
Bizlere kalansa...
Donmuş zamana gömülü o evrensel yasa.