MOSTAR KÖPRÜSÜ
Mostar Köprüsü’nden akıyor sular,
Kurşunla bölündü gece uykular,
Kan gölünde kaldı küçük yavrular
Mostar Köprüsü’ne ay selam verir,
Buz gibi yürekte insanlık erir.
Mostar Köprüsü’nden yiğidim düştü,
Komşum düşman oldu, kinle tutuştu,
Evim - barkım yandı, canavar coştu
Mostar Köprüsü’nden insanlar geçer,
Medeni zalimler kanımı içer.
Mostar Köprüsü’nden bu yaz geçmedim,
Yürek serinleten suyun içmedim,
Ektik buğdayları fakat biçmedim
Mostar Köprüsü’ne bakar camiler
Zalime silahı taşır gemiler.
Mostar Köprüsü’nü boyadı kana,
Çetnikler kudurdu saldırdı bana,
Kara bir lekedir bu zulm cihana
Selatin camiler sessizce ağlar,
Uygar Batı zevkte çılgınca çağlar.
Düsseldorf / 04.01.1993