... içinde bulunduğun zaman diliminin, hayatın tamamı olmadığını anlıyorsun. Gençlik geride kalmış, sağlığın elden gitmiş, doğduğun güne geri dönmüşsün, konuşamıyor, göremiyor, düşünemiyorsun. Ya da aklın başında, gözlerin tavana dikili, yatağa çakılı! O gözler geçmişi seyrederken, içinde kopan fırtınalardan sığınacak bir liman bile bulamıyorsun. Şakaklarına doğru süzüleni, insanlar gözyaşı diye betimler sadece. Oysa onda neler saklıdır! Beyhude geçmiş bir hayat, yaşanamayanlar, gıptalar, özlemler, pişmanlıklar, korkular, yıkılan duvarlar, dipsiz kuyuların soğuk yüzü, karanlığın kabus gibi üstüne çullanması! Aman Yarabbi, aman Yarabbi! Düşüncenin bini bir para. Ne var yanında, ne tutar seni ayakta?
***
... düşüncelerden bunalan başınızı yaslayacak bir sine ararsınız. Kimse yoktur... Ana gibi yar gitmiştir, baba gibi duvar yıkılmıştır, dağ gibi kardeş yorulmuştur. Dostlar kendi derdine düşmüştür. Bakınır durursunuz, saraylar viranedir, fırtına şiddetini artırdıkça liman uzaklaşır. Çaresizlik öldürür, duygularla aklın boğuşmasından güçlü çıkan şey ...
***
Allah’ım, yalan ve gerçeğin ortasında bulunan ince çizgide, gerçeğin bir tokat gibi insanın suratına indiği zamanda Sen kullarını yalnız bırakma ne olur.
Güzel Dost, kapında Vav misali eğik, Elif gibi umutluyum. Sevdiklerimizi sevgimizden ve duamızdan haberdar et.
