Yüce Rabbimiz Allah Azze ve Celle bizi yarattı. Bize yeryüzünde bir kalma yeri ve belli bir süreye kadar da bir geçimlik verdi. Bu hayat bizim ona kulluk etmemiz için bize verildi. Rabbimizin ayetlerinden haberdarsınız. Bu kulluk görevimiz şüphesiz iki temel kaynağa dayanmaktadır. Bunların başında yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim gelmektedir. Kur’an-ı Kerim Allah’ın bize Cebrail aleyhisselam vasıtasıyla Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’a indirdiği kitabıdır. Bu yüce kitabımızda Rabbimiz bize emirler nehiyler bildirdi. Helaller haramlar bildirdi, şer’i kanunlarla hayatımıza yön verdi, bu emirler içerisinde bizim sosyal hayatımızı düzenleyen bizim siyasal hayatımıza yön veren bizim amaç ve gayelerimizi bize öğreten her biri diğerinden kıymetli ve hiçbir canlının kendi aklı, fikri ve imkânları ile ulaşamayacağı hükümler vazetti. Bu hükümler içerisinde ferdi ödev ve görevlerimizle birlikte Allah’a kulluğumuzun toplumsal yönü de açık bir şekilde izah edildi.
Birçok ayeti kerime de yüce Rabbimiz birlik ve beraberlik içerisinde hareket etmemizi emretti ve ayrılıp bölünmemizi haram kıldı.
Yüce Rabbimiz Allah Teâlâ bize kendisiyle kitap gönderdiği bir de Peygamber gönderdi ki Peygamberimiz, efendimiz, önderimiz ve liderimiz Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’de ayetlerin mana ve muhtevalarına uygun şekilde bizim birlik ve beraberlik içerisinde Rabbimize kulluk etmemizi emretti. Müteaddit Hadis-i Şeriflerinde bizi bölünmekten, parçalanmaktan ve ihtilafa düşmekten alıkoyan açık ifadeler kullandı.
