Kendimi unutmadan seni hatırlamanın
İmkânsızlığınıdüşünerek
Karanın bittiği yere,
Taşucu feneri’ne gittim.
Şehirlerin sonu, dünyanin ucuydu burası
Bahardı, rüzgâr yalıyordu saçlarını.
Mahşer çıplakları gibi başaçık, yalınayaktın…
Beni görünce kabuk bağlamış
Çocukluk yaranı hatırladın.
Yılan sokmuş kertenkele gibi inleyerek,
“bazı geceler” dedin,
“deniz o kadar kabarıyor,
O kadar kabarıyor ki, patla artık patla da
Ne var ne yoksa al götür,
Kopar bizi karadan, kopar dünyadan;
Akıl ışığıyla şenlenmiş canlarımızı
Kendine kat diye bağırıyorum…”
Deneme, araştırma, roman ve senaryo gibi birçok yazı alanında önemli çalışmaları bulunan,özellikle öykü alaninda yapmış olduğu çalışmalarla tanınan ve eserlerinin bir kısmı dünya dillerine çevrilen Sadik Yalsızuçanlar, “c’nin hazırlanmiş hayatı” adli eserinde şehrin merkezinde yahut hayatın kenarında, en gizemli görünen yönleriyle birtakım yaşamları, her kitabında olduğu gibi yeni bir yaklaşımla okuyucuyla buluşturuyor…