Zackarina ile altın parıltılı Kumkurdu’nun ilk kitapta başlayan dostlukları sürüyor. Åsa Lind yine hikâyecikleri inciler gibi diziyor peş peşe. Neler yok ki bu hikâyelerde: Aşk, anlar, ölüm,
gerçek... hatta sivrisinekler ve minik bir fare...
Kumkurdu ile vakit geçirmek her zamanki gibi çok zevkli!
– Annemle babam bugün kitap okuyorlar, dedi Zackarina.
Oturuyor da oturuyor, okuyor da okuyorlar.
Kumkurdu başını kaldırdı. Kulaklarını dikti.
– Öyle mi? dedi. Kitap mı okuyorlar?
– Evet, dedi Zackarina.
Kumkurdu çok ilgilenmişti. Evde ne tür kitaplar olduğunu öğrenmek istedi. Kalın mıydı, ince mi? Ne renktiler? Ve nasıl koktuklarını da merak etmişti ve nasıl ses çıkarıyor
lardı; örneğin üzerlerine vurulduğunda, ya da yaprakları karıştırılırken.
– Sen kitaplardan hoşlanıyorsun bak›yorum, dedi Zackarina.
Kumkurdu ona şaşkınlıkla baktı.
– Sen ne diyorsun? dedi. Onları ben yapıyorum!