“İzmir Düşkünü” ve “Koranalı Aşklar Diyarı” adlı hikâyelerinden sonra DEM Oğuz Tosun'un ilk şiir kitabıdır. Çokluk haiku tarzı denemelerden oluşmaktadır. Kurgu anlatılarında olduğu gibi şiirlerinde de estetik ölçütlerden ödün vermeden yaşam ile olan göbek bağını kesmemeye özen gösteriyor.
Andres MENARD
“DEM” sözlük anlamlarının çok ötesine savrulan bir toz duman bulutu.
Örnek: İki zurnadan öndeki nağme yaparken arakadaki pes perdeden tekdüze bir ses çıkartarak müziğe çok sesli bir boyut kazandırır. İşte o arkadaki zurnanın yaptığı işe “dem çekmek” denir.
Şiir yazmak karamsar mizaçlı bünyelerde derin tahribatlara yol açıyor. Hikâye keyfinin zerresi yok onda. Bir daha mı!.. Tövbe.
Oğuz TOSUN