Zamana dönüşen mekân
Kum taneleri gibi aktı
Ruh penceresinin penceresinden
Acıdı gözler
Acıyan gözlerden tuzlu taneler,
Ruhlarda kristal izler bırakarak düştü
Çıplak ruh, kristal elbiseyle
Süslenince, bir meleğe benzedi.
Anlamadığını göremeyenler
Göremediler ondaki süsü
Meraklısı değildi o da
Bakırcılar çarşısında gezdirmeye
Kristali.
Ama bir düşünce çimdikliyordu zihnini
Apollon niye kör bıraktı insanları
Ve nerede diğer tanrılar?
Bacakları çıplak olanlar öldü
Biliyordu…
Ve biliyordu…
Hades'in bekçi köpekleri değil korkanlar
Şimdi korkanlar tanrılar, köpeklerden.
Ey, tanrı ve tanrıça duyguların sahipleri!
Neden dudaklarınıza bekçi köpekler
Bırakılmış gibi
Neden haykıramıyorsunuz içinizdekileri?
Yoksa…
Yetiyor mu artık size,
Mekâna dönüşen zaman?