Yakın dönem Türkiye tarihini kavramak ve gelecek on yıllarda yapacaklarını öngörmek için Teşkilât-ı Mahsûsa’yı iyi analiz etmek gerekir. Ülkenin iç sorunlarının karşılıklı anlayış çerçevesinde diyalogla çözmek yerine, kaba kuvvete dayalı silahlı güçlerle çözmek geleneği Teşkilât-ı Mahsûsa’dan kalan bir mirastır. Bu mirasla yüzleşmedikçe sorunların çözümü kangrenleşerek geleceğe aktarılmaya devam edecektir.
Katiller, yargılama yerine ödüllendirildikleri için karanlık işler Cumhuriyet döneminde de aynı hızla devam etti. Şeyh Sait sonrası Lice-Dicle katliamları, Zilan Deresi katliamı, Sason olayları, Dersim katliamları, Trakya’da Yahudi pogromu, 1942 varlık vergisi, 6-7 Eylül katliamları, 1964 Rum göçertilmesi, Doğu’da komando baskıları, Sivas, Çorum, Maraş katliamları, darbeyi olgunlaştırma dönemi ve darbeler, Gazi mahallesi operasyonu, Madımak katliamı, Hayata dönüş operasyonu, Uludere ve faili meçhul cinayetler, bombalanan ve boşaltılan Kürt köyleri ve talan edilen yerleşim yerleri….
Türkiye, insan hakları ihlalleri sabıkası olan çok hükümete sahip oldu. Her dönemde el altından yaptırılan pisliklerin failleri korundu, mahkemelerden kurtarıldı, terfi ettirildi, “devlet” hizmeti gereği çok daha önemli görevlere atandı. Eski katillere anıt mezarlar diktirildi, adları sokaklara, caddelere verildi, ailelerine maaş bağlandı....
