sonra ağlamaları vardı kadınların;
- erkeklerin ağlamaları vardı-
onlar da geçiyorlar hayatımızdan;
-bandolar, mızıkalar, fener alaylarıyla-
sen benim, ben senin hayatından
nasıl geçip gideceksek, olacaksa bu
birimiz ölmeden…
bir fotoğraf, bir şiir… bir çocuk;
-senin benden doğurduğun-
hepsi bir anı olsun diye belki;
-bayraklar iniyor önümüzde diz hizasına-
geçiyor hüzzamlar, dile kolay büyük aşklar
ömrümüz…
Bir ırmak şiir olan “elveda amelia”, Beyoğlu’nda başlayan küçük bir aşk öyküsüyle yola düşüp, Edip Cansever’in Umutsuzlar Parkı şiiri, Rilke’nin Duino Ağıtları gibi şiirlerin omuz başlarına tutunarak, ötelere, insanın derinlerine devlerin omuzunda yükselerek” bakmaya çalışıyor.