Onlar mavi ya da beyaz yakalı… Onlar madenci, fırıncı, gündelikçi, sekreter, makinist, tamirci, tornacı, ofis ya da fabrika işçisi… Onlar onurlarıyla çalışan, üreten ve emeğinden başka sermayesi olmayanlar… Onlar üç kuruş daha fazla kâr için açlığa, sefilliğe, ölüme terkedilenler… Onlar Kavel’de, Tariş’te, Derby’de, Kazlıçeşme’de, Tuzla’da, Zonguldak’ta, Beykoz’da, Kazova’da ve dünyanın her yerinde sömürüsüz bir dünya için, daha iyi bir hayat için direnenler… Onları en iyi edebiyat anlattı. Haklarında bugüne kadar sayısız öykü, roman ve şiir yazıldı. Edebiyatımızın önde gelen yazarlarından Füruzan, Nursel Duruel, Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Özcan Karabulut, Sezer Ateş Ayvaz, Faruk Duman, Ayşe Sarısayın, Zafer Doruk, Jale Sancak, Vecdi Çıracıoğlu, Hasan Özkılıç ve Yasemin Yazıcı’nın öykülerinden derlenen Emek Öyküleri onları -yani bizi- bir kez daha bize anlatıyor.
Editörlüğünü Özcan Karabulut’un üstlendiği kitapta şu öyküler yer alıyor:
Füruzan: Hoşça Kalın Derken
Nursel Duruel:Fırıncı Şükriye
Mehmet Zaman Saçlıoğlu: Utanç
Sezer Ateş Ayvaz: Çapraz Sorgu
Faruk Duman: Pancar Vagonları
Ayşe Sarısayın: Gökyüzü Masalları
Zafer Doruk: Ay Işığının Bilirkişiliği
Jale Sancak:Kehribar Usta
Vecdi Çıracıoğlu: Pervaneci Artaki Usta
Yasemin Yazıcı:Yalnız Ramazan
Özcan Karabulut:Bir Gizi Fısıldar Gibi, Gülün Adı
Hasan Özkılıç: Akşamı Beklerken
