Bir varmış, bir daha varmış
Allah’ın iyi kulları
Sayılamayacak kadar fazlaymış.
Zaman zaman içinde,
Kalbur saman içinde,
Kuşlar kanat çırparken
Laleler güller içinde,
Mevsimlerden yaz,
Meyvelerden kiraz,
Koparıp dalından yerken az az,
İnsanlardan uzak biraz,
Eski mi eski, güzel mi güzel,
Bir konağın çatı katında,
Belki bu konak uzaklarda,
Ya da çok yakın, yanı başımızda,
Ben diyeyim benim dedem,
Siz hiçbir şey demeyin,
Kim bilir belki de içimizden birisi,
Sadece açıverin minicik gönüllerinizi,
Sevgilerinizi yükleyin ılık rüzgârlara,
Atlayın siz de uçan halınıza,
Katılın güzel yolculuğumuza,
Günlerden bir gün, saatlerden bir saat,
Bu güzel konağın mutlu insanları,
Salih Dede ile torunları,
Kuzumun kuzuları deyip
Severken Ayşe ile Ahmet’i,
Okuyalım bakalım ne derler, neler söyleşirler…
