Maxim  Gorki’nin  ayrılmaz  bir  bütün  oluÅŸ-turan  üç  özyaÅŸam  öyküsü  romanı,  yazarınÂ
çocukluk  ve  gençlik  yıllarına  olduÄŸu  kadarÂ
19.  yüzyılın  bitiminde  Rus  küçük  burjuvaÂ
katmanlarının hayatına da alabildiÄŸine nesnel  bir  ayna  tutar.  Büyük  kentlerin  uzağında, dünyaları küçük, hayata yönelik talepleriÂ
ve ihtiyaçları sınırlı, basit, dini inanç ile batılÂ
inancın karışımından oluÅŸmuÅŸ bir tutuculu-ÄŸun  zemininde  ayakta  durmak  için  çalışanÂ
bu  insanların  arasında  varolma  ve  oradanÂ
çıkışın  öyküsü,  Gorki  üçlemesinin  de  kaynağını  oluÅŸturur.  EkmeÄŸimi  Kazanırken,Â
yazarın henüz bir çocukken dış dünyayı tanımaya  ve  hayata  çok  zor  şartlarda  tutunmaya çalışan insanların mücadelelerine tanık olma sürecini anlatır. Yazarın, ninesinin koruyuculuÄŸu ile dış dünyanın acımasızlığıÂ
arasında gidip geldiÄŸi bu yıllarda, hayatınınÂ
ikinci bir sığınağı da uzak akrabalarından birÂ
mimarın yanıdır.