Yeryüzüne hayat veren iki güzellik; gül ve deniz!
Bağrına gülün destanı yazılmış, ağlama gül, deniz!
Öyle bir yaşa ki, bıraktığın ayak değil, olsun gülden iz!
Biz; ottan çöpten, etten kemikten değil, GÜLDENİZ!
Â
Sözlerim, ne Allah’ın (c.c.) ne de Rasûlü’nün (s.a.v.) sevgisini anlatmaya kâfi gelemez elbette. Yazdıklarımla da bu sevgiyi ifade edebildiğimi söyleyemem; fakat içinde Allah (c.c.) ve Rasûlü (s.a.v.) olduğu için kelimeler, cümleler, satırlar, şiirler, yazılar güzelleşiyor… Rabbim (c.c.), son nefesimize kadar sevgisini yüreğimizde yaşatmayı nasip etsin.
Â
Bu sevginin ifadesini sadece sözlerle değil, özle de ifade edebilmeyi nasip eylesin…
Â