Bir Gün hamama gitmiştim. Güzel huylu ve sevimli bir dosta rast geldim. Bana hoş kokulu bir parça kil verdi. O kile sordum:
Sen misk misin, yoksa amber misin? Senin bu güzel kokun, beni kendimden geçirdi.
Kil bana şöyle cevap verdi:
Ben basit bir kil idim. Fakat bir zaman, gül ile arkadaş oldum. Onun güzel kokusu bana sindi. Yoksa ben, sıradan bir toprak parçasıyım.
Sadi-i Şirazi, Şark-İslam edebiyatının en büyük şairlerinden biri ve gazel ikliminin, kokusunu asırlardır yitirmemiş gür bir goncasıdır.
Biz bu kitapta, Gülistan bahçesinin güllerinden bir demet yapmaya çalıştık.