Farklılıkları neden kabul etmeyiz?
Ya da kabul görmek bu kadar mı zordur?
Normal kabul edilenin dışında da bir normal yok mudur?
“Farklı olmak” dediğimiz nedir ki?
Sarışınla esmer de birbirinden farklı değil midir?
O zaman, bizleri ötekileştirmeye iten şey nedir?
İlk önce kendi içimizden başlayarak, toplumsal tabulara karşı mücadele vermeliyiz. Bir gün bu mücadelelerin, değişime ayak olabilmek adına çıktığım bu yolda yürür haline geleceklerine inanıyorum. Mutlaka bir gün değişerek, evrilerek ama güzelleşerek toplumsal bilinç olarak yerleşecek. Ve işte o zaman dünya gerçekten, herkes için eşit olarak yaşanılabilir bir yer haline gelecek.
Bir mucizeydi gebe kaldığım,
Güneşi kalbimize koyan…
Bir mucizeydi gebe kaldığım,
İçimize umut tohumları bırakan…
Bir mucizeydi gebe kaldığım,
Doğumuyla bizi yeniden doğuran…
O, tohumlarını kendi yetiştirirken
Yeri geldi savruldu,
Yeri geldi kurudu, yaprak döktü,
Ama asla pes etmedi,
Çünkü,
Güneş bizi hiç terk etmedi...