Hz. Peygamber’in aile hayatını ve onun aile fertleri ile olan münasebet erini anlatan bu eser, temel kaynaklara dayanılarak kaleme alınmıştır. İslam’dan önceki din ve sistemlerde kadının durumu ele alındıktan sonra İslam’da kadın konusu işlenmiştir Bundan sonra da “Ummehatu’l-Mü’minin” denilen müminlerin annelerinin biyografileri ve onların Hz Peygamberle nasıl ve niçin evlendikleri anlatılmıştır.
Hz. Peygamber, gençlik hayatının en hararetli çağında ve henüz peygamberliğin gelmediği bir dönemde, Asya Kıtası’nın hemen hemen en sıcak bölgesi olan Mekke şehrinde 25 yaşına kadar hemşehrilerinin arasında iffet, şeref ve namusun en yüksek temsilcisi olarak biliniyordu. Böyle bir bölgede, her türlü cahili adetlerin kötülüklerinden korunan genç Muhammed, ömrünün yirmi beşinde, kendisinden 15 yaş büyük ve başından iki evlilik geçmiş olan bir hanımla evlendi. O, yirmi beş yılını bu hanımla geçirdi. Resulullah, onun sağlığında başka bir kadınla evlenmedi. Halbuki o dönemde, memleketin örf ve gelenekleri, başka kadınlarla evlenmeye müsait idi.
Hz. Peygamber, farklı sebeplere bağlı olarak birden fazla kadınla evlenmek zorunda kalmıştı. Bunun içindir ki, onun, reisi bulunduğu ailede, değişik yaş, bilgi, kültür ve anlayışlara sahip kadınlar bulunuyordu. Onun, Medine döneminde birçok kadınla evlenmesinin dini, sosyal, ekonomik ve ahlaki sebepleri vardı. Nitekim bu evliliklerin bir kısmı (Cüveyriye, Safiyye ve Marie’nin evliliklerinde olduğu gibi) barışı ve dolayısıyla İslam’ın yayılmasını sağlamak içindi. Bir kısmı da kendine olan bağlılığı, akrabalık bağları ile kuvvetlendirmek gayesini güdüyordu. (Aişe, Hafsa ve Zeyneb’in evliliklerinde olduğu gibi). Bir kısmı da yardım ve koruma amaçlı idi (Sevde, Ummü Habibe ve Ümmü Seleme’nin evlilikleri).
Bir aile reisi olarak Hz. peygamber, bütün hanımlarına karşı iyi davranır ve hanımlarına karşı iyi davranmayı, iyi bir Müslüman olmanın ölçüsü olarak kabul ederdi Bu konuda o Hayırlımız, ailesi için hayırlı olandır. Ailesine karşı en hayırlımız ise benim” derdi.
