Kitap, "İskitlerin Kökeni" üzerine yapılan araştırmalara arkeolojik veriler üzerinden farklı bir bakış açısı sunmayı amaçlamıştır. Avrasya bozkırları boyunca geniş bir coğrafyaya yayılan İskit Kültürünün oluşumunu anlamak için, gelişimini net bir biçimde takip edilebildiğimiz kültür coğrafyalarından biri olan Merkezi Kazakistan incelenmiştir. Bu çalışma, farklı dillerde defalarca kez yayınları yapılan îskitlere ait arkeolojik buluntuların tanıtımından çok. Erken Demir Çağında ortaya çıkan İskitlerin hemen öncesinden, bir başka değişle Son Tunç Çağma ait arkeolojik veriler üzerinden yola çıkmıştır. Göçebe Kültürler arasında ilk defa belirgin bir biçimde İskit kültürleriyle birlikte soylulara ait elit mezar yapılan görülmeye başlar. İskit kültürlerine ait elit mezarların Son Tunç Çağı benzerleri yalnızcaBegazı-Dandıbay kültüründe tespit edilmiştir. Begazı- Dandıbay kültürü ve ilişkili olduğu Karasuk kültürü, İskit kültürlerinin oluşumunda ve yayılımmda önemli bir rol üstlenir. Arkeolojik materyalin incelenmesi yaşam koşullarına, toplumsal değişimlere, göçlere, hatta savaşlar ve birleşmelere dair geliştireceğimiz tarihsel kurgulara kaynaklık eder. Geç dönemlerden erken dönemlere arkeolojik materyalin takibiyle Begazı-Dandıbay Kültürünün ve dolayısıyla İskit kültürün etno-kültürel kökeni hakkında kanıtlara ulaşılmıştır. Ulaşılmaya çalışılan sonuç peşin hükümlerden çok elde edilen olgulara yönelik, güncel uluslararası literatürü de içinde barındıran bilimsel tartışmaların bir ürünüdür. Kitap, Türklerin Son Tunç Çağı kültürleri ve devamında İskit kültürleriyle olan ilişkisini kurar. Avrasya bozkır coğrafyasında Türklerin erken tarihine uzanan önemli bir basamağı oluştunır.
