Bazı anlar var ki hayatının en önemli kararıdır.
Bazı günler de en zor günüdür korku umut ve endişeyle beklemektir umudunu ve ışığını.
Birkaç satır anlatır mı her şeyi ya da anlar mı insan bir iki cümleyle her şeyi anlatılabilinir mi bilinmez.
İşte gidiyorum bu şehirden elveda diyemediklerimden.
Gidiyorum bu şehirden, bir tarafımda umutlarla bir tarafımda hüzünle.
İşte gidiyorum hayallerimle, gözyaşlarım da eşlik ediyor duygularıma.
İşte gidiyorum, kırık dökük kalbimin kırıntılarıyla.
Senden bana kalan bir tek kalp ağrımla.
Gidiyorum işte, solan umut yapraklarımı ilkbahar tomurcuklarıyla,
Umutla dikmeye, sevgiyle yeşertmeye gidiyorum.