Kaldırımların dili olsa neler anlatırlardı? Gelip geçen insanların iyilikleri, kötülükleri, sevinçleri, üzüntüleri, çocuk olmanın masumiyeti... Yaşanan her hikâyeden aldıklarıyla insandan daha insan olma kabiliyetine sahip olurlardı belki.
Â
Işın Özdemir, Kaldırım Taşı kitabında insan olmaya, çocuklukluk döneminde yaşananların hayattaki yansımasına, başıboş sözlerin mağduriyetine, başarısızlığı deneyimleme özgürlüğüne dair yüzlerde buruk bir gülümseme, kalpte hüzünlü bir esinti bırakan hikâyeler anlatıyor.
Â