Thomas Bailey Aldrich’in 1870 yılında yayımlanan romanı Kötü Çocuğun Öyküsü, Amerikan edebiyatına hediye ettiği “kötü çocuğun kitabı” alt türünün ilk örneğidir. Yakın arkadaş oldukları Mark Twain’in Tom Sawyer’ın Maceraları ve Huckleberry Finn’in Maceraları gibi romanlarının yanı sıra, bu türde yazılmış bir çok kitabın da esin kaynağı olmuştur.
Aldrich’in kendi çocukluğundan yola çıkarak yazdığı yarı otobiyografik roman, Tom Bailey ismindeki bir çocuğun maceralarla ve yaramazlıklarla dolu heyecan verici serüvenlerini anlatır. Kurgusal Rivermouth kasabasında geçen bu serüvenlerde Aldrich, çocuk karakteri Tom Bailey ile edebiyatta ilk kez idealize edilmemiş, gerçek bir çocukluğa yer vermiştir. Romanın açılış cümleleri okuru bu duruma hazırlamak için kurulmuştur:
“Kötü bir çocuğun öyküsü bu. Belki çok da kötü değil ama epey kötü diyelim… Biliyorum, çünkü o çocuk benim, daha doğrusu bendim. Başlığımız okuyucuyu yanlış yönlendirmesin. Peşinen şunu söyleyeyim ki; benim pek de öyle itiraf edeceğim karanlık yönlerim falan yok. Benim burada hikâyeme kötü çocuğun öyküsü adını takmam; hem ben kendimi bu tür anlatılardaki o kusursuz delikanlılardan biri olarak görmediğim hem de pek melek sayılamayacak biri olduğum içindir.”
Tom Sawyer’dan ve Huckleberry Finn’den önce; “Tom Bailey” vardı!
(İllüstrasyonlu Özel Baskı)