Uluslar arası vergileme, ulusal vergi sistemlerinin etkileşimlerinin yarattığı iki önemli soruna, ‘çifte vergileme’ ve ‘çifte vergilememe’ sorunlarına çözümler geliştirmek ve ülkeler arasında vergileme yetkilerini tahsis etmek üzerine kuruludur. Bu konuları ele almak üzere ulusal vergi sistemleri arasındaki etkileşimi ve eşgüdümü düzenleyen mekanizmalar 1920’lerden itibaren gelişmeye başlamıştır. Ancak özellikle yirminci yüzyılın son çeyreğinde kendini hissettiren ekonomik ve sosyal dönüşümler birden fazla ülkenin vergileme yetkisini ilgilendiren sorunları ve ulusal vergi sistemleri arasında etkileşimleri artırmaktadır. ‘Küreselleşme’ kavramı ile ifade edilen gelişmeler devletlerin geleneksel mali yapılarını ve uluslar arası vergilemede görece yerleşik kuralların işlerliğini zayıflatmaktadır.