NEPHELE’İN KURT’LA YAPTIĞI ANLAŞMA, DOĞU’DAN YÜKSELEN KARANLIĞA KARŞI TEK SİLAHLARIYDI…
Nephele, Alexus ve sadık yoldaşları, Ulra Dağı’nda yaşadıkları acı kayıpla boğuşurken Doğu’da Thamaos’un hükmü yükseliyordu.
Hazırlanmak için Kuzeydiyar ve Yazdiyarı ordularını güçlendirmek zorundaydılar; bu, hayatta kalmasını asla beklemedikleri tek varlığa, Kuzey Tanrısı Neri’ye bel bağlamaları anlamına gelse bile.
Nephele onunla öyle bir anlaşma yapmıştı ki bundan kaçışı yoktu. Bu anlaşmaya göre yalnızca Kurt’u diriltmeyecek, aynı zamanda nereye giderse gitsin onun yanında olacaktı. Neri, Kuzeydiyar’a dönüp savunmayı güçlendirerek hainleri ve düşmanları bertaraf etmek zorunda kaldığında bile. Nephele’in en son istediği şey, günlerini ve gecelerini baştan çıkarıcı, kibirli bir tanrıyla yalnız geçirmekti. Ama Tiressia’nın geleceği Neri gibi bir silaha bağlıydı ve o silahı kullanma gücü yalnızca Nephele’in elindeydi.
Thamaos, ilk yıkıcı saldırısının hedefi olarak Neri’yi seçerken, Nephele hem Kurt’un düşündüğünden daha zor kontrol edilebildiğini hem de ona gösterdiğinden çok daha fazla insani yanı olduğunu fark etmişti. Günler geçtikçe aralarındaki inkâr edilemez tutku daha da alevleniyor, ateşleri hem karşı konulmaz bir hâl alıyor hem de Thamaos’un göz ardı edemeyeceği kadar güçleniyordu.
Çünkü Thamaos’un Kurt’un Tiressia’da dolaşmasından daha çok nefret ettiği şey, yanında bir cadıyla dolaşmasıydı. Ve o cadının soyadı Bloodgood’du.
