O SES
O gün, erken kalkmıştım bir sihirli ses ile
Uyuma derdi sanki, kulak ver beni dinle.
Uydum, o aziz sese yerimden doğrularak,
Endişem zâil oldu, beynimden savrularak.
Elbet hep duyuyordum, nurdan o kutsal sesi,
Mümine huzur veren, minarenin neşesi.
Lakin o gün başkaydı, derinden etkilendim,
Paslıymış sanki ruhum ve ben de yenilendim.
Artık uzak yakındı, tuzaklar çok uzakta,
Neler beklerdi beni, acep o son durakta?
Sorgulamıştı zihnim ve hayat değişmişti,
Ferasetim gelişmiş, dinimle birleşmişti.
Bir ses diyip geçmeyin, manalıysa izleyin,
Neler söylemektedir, diye bir yol dinleyin.
Bir hükmeden var diyor, adı gezer semada,
Galaksiler zikredip, yüzüyorlar fezada
Her varlık görevdeydi, anlamıştım pek güzel,
Sen farklıydın ey insan, halifeydin ve özel.
Vazifeye çağıran, o sese dön, kulak ver,
Beş vakit beklemekte, müminleri mescitler.
