Kudüs, 1999 yazı. Yaşlı kemancı Josef Asche hayatının şüpheli bir şekilde sona ermesinden önce en iyi öğrencisi Filistinli Nedim’e on altıncı yüzyıldan kalma bir partisyon emanet eder. Farklı bakış açılarının senfonisine dönüşerek üç ayrı anlatıyla akacak, Kudüs’ten Budapeşte’ye, Prag’a, Tel Aviv’e uzanacak hikâye böyle başlar. Uvertürde, beceriksiz müfettiş Sekel Kantor tarafından yürütülen soruşturmanın izinden yürüyerek keman ustasının Nazi Avrupa’sındaki Yahudi geçmişinin karanlık dehlizlerine gireriz. Romanın kahramanları bundan yıllar sonra bir Rachmaninoff anması kapsamında düzenlenen, aynı anda Roma ve Paris’te yapılacak konserlerde bir araya gelir: İki konser, dünyaca ünlü kemanzen Nedim Dayf ile Aryan ırkın sembolü gibi görünen büyük Alman virtüoz Max Hanke arasında adeta bir düelloya dönüşür. Bu arada konser salonunda patlamaya hazır bir de bomba bulunmaktadır. Bir başka izlekte ise migrenli orkestra şefinin en sevdiği kitaba tutkuyla bağlılığı üzerinden İyi ile Kötü arasındaki ilişkiye, bireysel ve tarihsel sorumluluğa, sanatsal yaratının anlamına odaklanırız.
Müziğin evrensel dilinde yazılmış on iki notalık romanın sonunda, üç anlatı, üç melodik çizgi, tırmandıkları kreşendonun zirvesinde birleşir.
