Peygambere İtaat
Niçin Sevmeliyiz?
Nasıl Sevmeliyiz?
Şiir ve İlahilerde Peygamber Sevgisi
Varlıkların Peygamber Sevgisi
O'nu bütün varlıklar sevdi.
Bulutlar, O'nu sevdikleri için güneşten korudu.
Ağaçlar O'nu sevdi, O'nun davetine uymak için toprağı yarıp yerinden çıkarak geldi.
Güvercinler O'nu sevdi, O'nu düşmanlarından korumak için mağaranın ağzında yuva yaptı.
Örümcekler O'nu sevdi, mağarada ağ örerek O'nu korudu.
Hurma kütüğü O'nu sevdi, ayrılığına dayanamadı.
Dağlar O'nu sevdi, heyecanından titreyip sallandı.
Geyikler O'nu sevdi, verdiği sözde durdu.
Keçiler O'nu sevdi, sütsüz halde iken süt verdi.
Develer O'nu sevdi, O'nu görünce derdini anlattı.
Taşlar O'nu sevdi, avucuna girince Allah Allah dedi.
Toprak O'nu sevdi, ayağını vurunca bağrından su çıktı.
Kuyular O'nu sevdi, kupkuru iken sularla çağladı.
Ay O'nu sevdi, bir işareti ile iki parçaya ayrıldı.
Güneş O'nu sevdi, batmasını geciktirdi.
Melekler O'nu sevdi, savaşlarda yardım etti.
Cinler O'nu sevdi, sesini duyunca hayran kaldı.
İnsanlar O'nu sevdi, canlarını seve seve verdiler.
Bebekler O'nu sevdi, birdenbire dile geldiler.
Ama asıl O'nu Rabbi sevdi, O'na sevdiğini ifade etmek için Habibim dedi.