Her zaman cumhuriyet yönetiminden yana olan Machiavelli, İtalya’daki devletçiklerin, 15. yüzyılın sonu ile
16. yüzyılın başında içinde bulundukları siyasal kaosu, askeri, ekonomik ve ahlaksal çöküşü durduracak
bir prens (hükümdar) arayışına girer. Bu “özel tarihsel” durum, Machiavelli’nin, prense, sözünden dönme hakkını bile tanıyan bir yetkiler listesi sunmasına
yol açmıştır.Prens, özel duruma bağlı bir “akıl verme”
metni olarak anlaşıldığı kadar, her zaman için geçerli
olması gereken bir güç ve kudret politikasının el kitabı olarak da yorumlanınca, ortaya “Makyavelizm”
diye bilinen, politik amacın her türlü aracı mübah kıldığı “devlet aklı” modeli çıkmıştır.