Gerçek dostluk engel tanımaz!
Alman çocuk ve gençlik edebiyatının yıldız kalemlerinden Andreas Steinhöfel’in otuzdan fazla dile çevrilen “Riko ve Oskar” serisi, uzun süredir merakla beklenen dördüncü kitabı Riko, Oskar ve Gökteki Cennet ile yine doludizgin bir serüvenin fitilini ateşliyor.
Farklılıkların zenginliğine yaptığı vurgu ve macera dozunu hiç düşürmeyen eğlenceli üslubuyla, hemen her yaştan okurun ilgisini çekmeyi başaran serinin bu en son halkasında, derin yetenekli kahramanımız Riko ile can dostu Oskar’ın sınır tanımaz arkadaşlıkları, gökleri bile aşarak, bambaşka bir boyuta taşınıyor.
Yardımlaşmanın ve dayanışmanın önemine değinirken, gerçek dostluğu mutlak bir dürüstlüğe dayandıran bu içtenlikli roman, tamamı tek bir kış gününde geçmesine rağmen, çok katmanlı, yaratıcı kurgusuyla film tadında bir okuma vadediyor.
Berlin, tam da yılbaşı arifesinde, sanki binlerce melek etrafa süt döküyormuşçasına karlarla kaplanıyor. Riko, yeni doğacak kardeşinin heyecanıyla yanıp tutuşurken, kafasının içindeki toplar olanca hızıyla dönmeye devam ediyor. Oskar, Riko’nun Türk asıllı yeni arkadaşı Nuri ve onun etrafındaki “derin yetenekli” diğer çocuklarla tanıştığına önceleri mutlu olsa da, ortadan kaybolan kar küresi yüzünden bir süre sonra içini garip bir huzursuzluk kaplıyor. Ve apartmandaki doğum süreci çığırından çıkınca, bebek sesleriyle gelen yeni yıl ruhu, iki kafadarın içinde yatan gizli kahramanları bir bir açığa çıkarıyor!..
Yarattığı edebiyat evreninde, her fırsatta ötekileştirilmiş, dışlanmış karakterlere hayat vermesiyle tanınan Steinhöfel’in yüz binlerce kitapseveri etkisi altına alan “Riko ve Oskar” serisi, sürükleyici hikâyesinin yanı sıra, önemli toplumsal konulara da değinerek çocukların yaşadıkları çağın gerekliliklerine uyum sağlamalarına önayak oluyor.
Peter Schössow’un incelikli resimleriyle renk kattığı Riko, Oskar ve Gökteki Cennet, her satırı duyarlılıkla örülü metninin satır aralarında, önyargılı yaklaşmanın zararlarını, uzatılan yardım elinin faydalarını ve gerçek dostluğun engel tanımadığının altını çiziyor.
"İnsan bir şeyi severse, her gün çabucak ona geri dönmek ister...”
“Bu öyküde çok güzel bir mesaj daha var. Bazen tek umudunuz sizi seven, sizi sevdiği için pes etmeyecek olan o tek kişidir. Böyle tek kişisi olanlar ister üstün zekalı ister yavaş zekalı olsunlar, çok ama çok şanslı kişilerdir.”
Ayfer Gürdal Ünal, Dünya Kitap
