Allah Resulû’nü (sav) hayatta iken görmüş ve Onunla (sav) az ya da çok zaman geçirmiş olan Müslümanlara sahâbe denir. Sahâbe, İslâm dinin ilk neslidir. Sahâbeden sonra gelmiş olan, Allah Resulü’nü (sav) görme şerefine nâil olmamış ancak sahâbeyi görmüş, onlarla yaşamış olan ikinci nesile de tabiîn denilmektedir. Bu yönüyle Urfa da tabiîn bir şehirdir çünkü bizzat sahâbe orduları tarafından fethedilmiştir. Hz. ‘Iyâz b. Ganm’in komuta ettiği ve içinde yüzlerce sahâbînin yer aldığı düşünülen İslâm ordusu Urfa ve civar beldeleri fethederek İslâm’ın Anadolu’da yayılması adına ilk adımları atmıştır. Kaynaklarımızın bize bildirdiği kadarıyla yüzlerce sahâbe bir şekilde Urfa ve civarına ayak basmış; bunlardan bazıları aileleriyle bu topraklara göç etmiş, yerleşmiş, camiler yaptırmış ve İslâm’ın bölge halkı arasında yayılması adına gayret göstermiştir. Bazı sahâbîlerin nesilleri yine bu topraklarda devam etmiştir. Bu kitapta hem el-Cezîre Bölgesi, Diyâr-ı Mudar Bölgesi ve er-Ruhâ’ya (Urfa) sahabe orduları tarafından gerçekleştirilen fetih hareketleri hem de bu fetihlere katılan onlarca sahabenin hayatlarıyla ilgili kesitler sunulmuştur.