İngiliz ilkokulunun açılmasından bir süre sonra Nazan ( İç mimarlıktan sınıf arkadaşım) telefon etti bir gün..
- Bak sana bir şey anlatacağım..
Bu sabah Metin ( oğlu, o günlerde 5-6 yaşlarındaydı sanırım )
"Annee, ben oynamak istiyorum " dedi ...
"Oyna oğlum , odanda bir sürü oyuncak var ! "
"Ama benim oynamak istediğim oyuncak burada değil..."
"Peki , nerede? "
"Sana gösteririm . Haydi , beni ona götür! "
Birlikte çıktık... Çankaya'ya yürüdük . Cinnah caddesi üzerinde , karşı tepede İngiliz büyükelçiliği bahçesindeki senin yaptığın okulun göründüğü yere gelince yoldan ayrıldı , çimenler içinde koştu , senin okulu göstererek " İşte Benim Oyuncağım ! "dedi ...
Çocuklar okul yapılarını oyun , oyuncak gibi severlerse neler olur dersiniz ?