1884'te, o zaman için Osmanlı Devleti sınırları içerisinde bulunan Üsküp'te dünyaya gelen, kısa bir İstanbul ikametinden son tahsil için Paris'e giden, burada Jön Türk'ler başta olmak üzere çeşitli milliyetlerden entelektüellerin, sanatçıların, bilim insanlarının arasında bilgi ve görgüsünü artıran Yahya Kemal 1912'de İstanbul'a dönmüş ve buradaki ilk günlerinden itibaren kendisini büyük bir sanat ve fikir camiasının içinde bulmuştu. Çeşitli okullardaki öğretmenlikleri, Darulfünun'daki müderrisliği, şehrin farklı yerlerindeki kültür-fikir-sanat mahfillerinde yer alışı da Yahya Kemal'in dost halkasını birdenbire genişletmişti.
Çok okuyan, çok düşünen ve farklı eserlerinde olaylar, olgular hakkında çok isabetli tespit ve değerlendirmeler yaptığı görülen Yahya Kemal, yakından ve uzaktan tanıdığı kişiler üzerinde de dikkat çekici tespitlerde bulunmuş; döneminin kültür, sanat, bilim ve siyaset insanları hakkında bugün edebiyatın, “anı-portre” türüne dâhil edilebilecek yazılar kaleme almıştır.
Siyasi ve Edebi Portreler, Türkiye tarihi için çok büyük bir dönüm noktası olan 19. yüzyıl sonları ile 20. yüzyıl başlarında yaşayan; siyaset, edebiyat ve askerlik alanlarında - olumlu veya olumsuz - silinmez izler bırakan farklı şahsiyetlerin çok farklı cephelerden ele alınıp tahlil edildiği yazılardan oluşuyor.
