Platon, nefret ettiğini söylediği dönemin po-litik yapısından ve devlet düzeninden yakı-nırken, yozlaşmanın örneği olarak “arkadaşı olan yaşlı bir adamın” haksız yere ölüme mahkûm edilişini örnek gösterir. Sokrates’tir bu kişi. Sokrates’in ünlü “Savunması”, biri Xenaphon’a biri de Platon’a ait olan iki metin üzerinden günümüze ulaşmıştır. “Savunma” bize, bir yandan İÖ 4. yüzyılın Atina’sının hukuk sistemi ve devlet düzeninin işleyiş ve zaaflarını tanıtırken bir yandan da “Yunan aydınlanmasına” direnen muhafazakâr Ati-na egemenlerinin, mitolojik-dinsel kadim ya-pıyı arkalarına alıp ünlü bir sima üzerinden gözdağı verme çabalarını göz önüne serer. Bu yönüyle “Savunma” hiç eskimeyen, ev-rensel bir sese dönüşür.