“Sonradan görme: Nisanla ilgisi yok bu kavramın, benimle ilgisi var. Bir 10 yıl var ki, kendimi böyle görmekte bir sakınca görmüyorum. Görmüyorum çünkü birkaç kez daha yazdım, nisan iki kere bahar benim için, biri sinemada, biri iki film arasında. Nasıl bahar olmaz? Eski, yeni, ihtiyar, genç, kadın, erkek, uslu, deli, dalgın, şaşkın, asi, mistik, güzel, çirkin, suçlu, masum, sanki hepsi yakın dostum, hepsini görmek, halvet olmak istiyorum. Bir küçücük nisan bunca konuğa, ahbaplığa yeter mi diyorsanız, yetmiyor ama gözümüz başkasında olmadığı için, gönlümüzün yettiğine gözümüz de yetiyor. Ahbaplık biraz da teselli değil midir? Tesellidir de, bu benim 'sonradan görme'liğime çare olmuyor, aslında ben de çare aramıyorum, nisana mahsus bu sonradan görmeliğimin biraz daha sürmesini istiyorum.”
