650 bin kişi gözaltına alındı...
Bir milyon 683 bin kişi fişlendi...
Yedi bin kişi için idam cezası istendi...
517 kişiye idam cezası verildi...
İdam cezası verilenlerin 50’si asıldı...
Cezaevlerinde toplam 299 kişi yaşamını yitirdi...
Gazeteci Esra Açıkgöz’ün hedefinde 12 Eylül’ü bu -di’li geçmiş zaman kipinden çıkarıp bugüne, rakamlardan arındırıp bedenlere büründürmek vardı. Yola çıktı, araştırdı, sordu, dinledi ve yazdı:
Abisi Erdal Eren 17’sinde asılırken Sevil Eren 13’ünde bir çocuktu. Şimdi 47 yaşında bir kadın ama yıllar abisinin boşluğunu kapatmadı, kapatamadı.
Maraş Katliamı’nda anne-babası ve ağabeyi gözlerinin önünde öldürüldüğünde Yurdagül Yurtsever 11’indeydi. 30 yıl sonra bugün, gömüldüğü suskunluktan çıkıp yaşadıklarını anlattı.
Fehmi Bahçeci, Diyarbakır Cezaevi’ne girdiğinde 16 yaşındaydı. Falakadan dışkı yedirmeye, Filistin askısına kadar her türlü vahşeti yaşadı.
Mehmet Yılmaz, Burhan Yılmaz, Yusuf Kandemir, İsmet Bayır, Faruk Eren, Selma Çoban, Celil Beyazgül, Pınar Selek, Burcu Ballıktaş, Ayfer Tunç, Deniz Zarakolu, Naci Sönmez, Şelda Şenol, Şaban Dayanan, Rojbin Tugan, Jaklin Çelik, Efkan Şeşen, Ayşe Tuncer, Alper Taş, Zeki Atay, İlkay Akkaya, Caner Bingöl, Hüseyin Bora, Meral Baltaş, Ekrem Demir, Şevval Sam.
Hepsinin çocuklukları 12 Eylül’le bölünmüştü.
Erken büyümek zorunda kalan, asker ve polisle kovalamaca “oynamak”tan başka şansı olmayan, ölümün soğukluğunu üç-on yedi yaşlarında öğrenen çocuklar hesaplaşılmamış, yüzleşilmemiş bir tarihin bıraktığı tortuyu, geleceğe koyduğu ipoteği dillendiriyorlar…
