Türkiye, Öcalan’ın Şubat 1999’da yakalanıp Türkiye’ye teslim edilmesi ile PKK terörünü tasfiye sürecine çok yaklaşmıştı. Öyle ki, terörün şiddetli olduğu 1990’lıyılların ortalarında Irak sınırına yakın illere, mecbur kalmadıkça can tehlikesi sebebiyle hiçbir aile seyahat etmek istemez iken, 1999’dan itibaren bölgeye seyahatlerde patlama yaşandı. Çünkü hayat terörsüzdü ve normale dönüşmüştü.
Türkiye’nin bu “mutluluğu” ABD’nin Mart 2003’te Irak müdahalesi ile sarsıldı. Terörün tasfiye sürecinde olduğu aymazlığını yaşayanlar sebebiyle gereken siyasi, toplumsal, ekonomik, eğitim, askeri ve diğer önlemler alınamadığından, 2002yılı sonlarında “artık bitti” diye düşünülen PKK terörü, 2004 yılı ortalarından itibaren Türkiye’nin ve insanların huzurunu yeniden kaçırmaya başladı. PKK terörü, çeşitli isim değişiklikleri ve çok çeşitli destek birimleri ile yeniden şekillendi. Siyasi arenada ve TBMM’de sesini serbestçe duyuracak ortamı buldu. Türkiye ise yeni bir “hafıza kaybı” yaşayarak, terörle mücadelede 1990’lı yılların acı tecrübelerini unuttu. 2011 yılı başlarında terör elebaşısının “ev hapsine” alınması rahatça konuşulup istenirken, terör örgütü de adeta meşruiyet kazandı. “Açılım” ile bir pazarlık yaşanmaya başladı…
Üstelik “Farklılıklarımız zenginliğimizdir!” denilerek, Türk-Kürt1.000 yıllık birlikteliği, 1.000 yıllık ortak tarihi, aynı coğrafyada 1.000 yılda karılan ortak kültür ve beraber yaşama arzusu unutturulmaya çalışılıyor adeta...
Tek yumurta ikizinin bile farklılıkları vardır. Ama onları birbirlerine yakınlaştıran farklılıkları değil, ortak yanlarıdır. O halde zenginliklerimiz; ortak geleneklerimiz, göreneklerimiz, misafirperverliğimiz, türkülerimiz, ezgilerimiz, uzun havalarımız, ninnilerimiz, ortak kelimelerimiz, halaylarımızdır.
Ortak damak tadımız, yemeklerimizdir. Kebabımız, Ezo Gelin çorbamız, lahmacunumuz, ayranımız, acımız, biberimiz, salçamız, tatlımız, ekşimiz, baklavamızdır.
Ortak el sanatlarımız, halılarımız, kilimlerimiz, kıl çadırlarımız, dantellerimizdir!
Gençlerimizin çabuk öfkelenmesi, yaşlılarımızın sağduyusu, itidalli halidir. Namus mefhumumuz, ortak dinimiz, kitabımız, peygamberimiz, Kıblemiz ve inançlarımız zenginliğimizdir!
Evlilik yoluyla kurduğumuz akrabalıklarımız, birbirimize hoşgörüyle yaklaşmamız, düşmanı beraberce yurttan temizlediğimiz İstiklal Harbimizdir! Çanakkale zaferimizdir!
Sanatçılarımız, Devlet Adamlarımız, Sporcularımız, Edebiyatçılarımız, Ozanlarımız, şakalarımız, askerlik arkadaşlarımız ve anılarımız ve daha nice benzer ve ortak yanlarımızdır!
