Son on asırlık Türk edebiyatının ana konularından biri Hz. Peygamber’dir. XI. yüzyılda ilk filizini veren bu konu, zamanla kökleşip dal-budak salmış; edebiyatımızın her sahasında (Divan, Halk, Âşık ve Tasavvuf) giderek zenginleşip bir geleneğe dönüşmüştür. Na’t, sîyer, mevlid, şemâil, hilye, hicretnâme, şefaatnâme, mirâciye, regâibiyye, esmâ-i Nebî, mucizât-ı Nebî, gazavât-ı Nebî, ahlâku’n-Nebî, vefâtü’n-Nebî, Muhammediye, kırk hadis, yüz hadis, gibi sadece Hz. Peygamber’e tahsis edilen pek çok tür; bu türlerde kaleme alınmış binlerce eser, Türk edebiyatında başlı başına bir “Peygamber Edebiyatı”nın varlığını açıkça ortaya koyar.
Söz konusu Peygamber Edebiyatı, bir medeniyet krizinin yaşandığı Tanzimat sonrasında da -önemli değişmelerle birlikte- varlığını sürdürmüş ve sürdürmektedir. Elinizdeki kitap, 1860-2011 dönemini kapsayan son yüz elli yıl içinde 500 şair tarafından kaleme alınmış Hz. Peygamber’e dair 1600 şiirin muhteva, yapı, dil ve üslûpları bakımından incelemesini içermektedir.
Kitabın amacı; Tanzimat sonrası Türk şiirinde Hz. Peygamber konusunun kronolojik bir bütünlük, ihtiva ettiği unsurları ayrıntılı biçimde ortaya koyabilecek bir derinlik ve genişlik, sahip olduğu estetik kıymetleri okuyucuya taşıyacak bir duyarlılık içinde ortaya koyabilmektir. Buradan hareketle de Türk milletinin Hz. Peygamber tasavvuru, inancı ve aşkınının çözümlenmesi; Tanzimat öncesi dönemle mukayese edilerek farklılık veya değişikliklerin tespit ve tasviri hedeflenmiştir.
Şiirleri incelenen 500 şairden bazıları; Şeref Hanım, Âdile Hanım, Yenişehirli Avnî, Tahirü’l-Mevlevî, Kenan Rifâî; Âşık Hicranî, Âşık Sümmanî, Âşık Ruhsatî; Ziya Paşa, Namık Kemal, R. Mahmut Ekrem, Mehmet Celâl, İsmail Safa, Mehmet Âkif, N.Fazıl Kısakürek, A.Nihat Asya, N. Yıldırım Gençosmanoğlu, B.Sıtkı Erdoğan, Turgut Uyar, Bahaettin Karakoç, Sezai Karakoç’a, Erdem Bayazıt, Y. Bülent Bakiler, Hilmi Yavuz, Ahmet Efe, A.Vahap Akbaş, Nazım Payam, Nurullah Genç, M.Fethullah Gülen ve M.Ali Eşmeli’dir.
