banner

Varlık Aylık Edebiyat ve Kültür Dergisi Haziran 2018

Öteki Kimlikler ve Türkiye’nin Yas Tutan Mezar Taşları – VarlıkSayfa:4
Varlık’ta Mart sayısından bu yana kent konulu üç dosya yayımladık. İlkinde kentsel dönüşümü, ikincisi ve üçüncüsünde kent, sanat ve sokağı ele aldık. Kent dizisinin sonuncusu olan bu dosyadaysa, kent ve farklılık arasındaki bağa odaklandık. Küreselleşen dünyanın kalbi kentler sınıfsal, kültürel, dinî, etnik ve cinsel farklılıklarıyla birbirinden apayrı insanların mekânıdır. Kent üretim ve yeniden üretim mekânı olarak insanlık tarihi boyunca farklılıkların ve başkalıkların bir arada yaşamasına hem kucak açmış hem de onları dışlamıştır. Bu nedenle dosyada kentin farklılık, başkalık ve marjinallikle bağını ele almaya çalıştık. Nilgün Tutal, Sipoza’dan hareketle başkasını, ötekini sevme kapasitemizin olup olmadığını, olabilecekse neyle beslenebileceğini yazdı, “Spinoza: Amour Intellectualis ve Amour Intellectualis Dei”de Tutal’ın Spinoza’nın Kısa İncelemeler başlıklı eserinden yaptığı okumaya dayanarak, yerkürenin küreselleşme olgusuyla birlikte ekonomik, kültürel ve politik motoruna yeniden dönüşen kentlerindeki kültürel, dinî, etnik, sınıfsal ve cinsel farklılıklara haiz insanların birlikte yaşamakta niye zorlandığı sorusuna cevap bulmaya çabaladı: Evrensel sevgi gücüne sahip miyiz? İnsani gücümüz yetkinleştirilebilir mi? Kentlerin geçmişten günümüze farklı nedenlerle ortaya çıkan göçün mekânı olduğunu biliyoruz. Şükrü Aslan “Ulus, Kent ve Hemşehrilik” başlıklı yazısında kente göçenlerin ancak cemaat bağlarını sürdürerek kentli ve yurttaş olabileceğinin altını çizdi. Hemşehriliğin ulusallık, yurttaşlık ve kentle bağlarını tartıştı. Hemşehri derneklerinin iç göçle kente gelenlerin milli homojenlik dayatmasına direnmelerini anlattı. Modern kent dışlanmanın yaygın bir deneyime dönüştüğü bir yer olmanın dışında en çok da sahipsizlerin yaşam alanı olagelmiştir. Pelin Aytemiz çok-kültürlü kentlerde yaşayanların farklılıklarının ölümle birlikte mezar kültürlerinde ifade ediliş tarzlarını yazdı. “On Tuğla Taştan Veda Mekânlarına: Türkiye’nin Yas Tutan Mezar Taşları” başlıklı yazı, mezarların kentlerde, özellikle de Türkiye’de ki kentlerde, yüzüstü bırakılıyor oluşunun insanlığın olduğu kadar kentinde de hafızası için yarattığı olumsuzluklara dikkati çekti. Kentin kimsesizler mezarlıklarını yazmayı Berfin Atlı üstlendi. Kente gelip de sokaklarda işsiz, sahipsiz, evsiz barksız ve isimsiz yaşayanların Kilyos Kimsesizler Mezarlığı’ndaki yaşam sonu hikâyelerini yazdı. İstanbul’da Kimliksizliğin mekân üzerindeki dönüştürücü etkisi nedir sorusuna cevabı, “Hüviyet-i Meçhul: İstanbul’da Bir Kimsesizler Mezarlığı” başlıklı yazısında yanıtlamaya çalıştı. Kent konusu bitmez tükenmez bir konu. Çünkü kente çağımızda tarihte olduğundan daha fazla kapitalizminin can damarlarının ve tüketim mabetlerinin yeri. Her şeyi kendine çekiyor, soğuruyor ve kusuyor. En kentlisi bile kusulan olmaktan payını alıyor, kentten uzakta yaşamayı düşlüyor. Kente hâlâ daha iyi yaşamak için umutla gelenlerse, dışlanmanın hemen her türlüsünün hedefi olmaktan kurtulamıyor. İyi okumalar dileriz.
 
 
Spinoza: Amour Intellectualis ve Amour Intellectualis Dei – Nilgün TutalSayfa:5
Dinler, örneğin İslam ‘kulu Yaratan’dan ötürü sev’ diye buyurur. Bu kulu değil Yaratıcısını sevmektir. Spinoza daha dolambaçlı bir yoldan gider ve insanın tözün bir tarzı olması sebebiyle kendi yıkımına yol açmamak için çaba gösteren bir varlık olduğunu söyler.
 
 
Ulus, Kent ve Hemşehrilik – Şükrü AslanSayfa:12
Türkiye “hemşehrilik” olgusunun, ulusallık idealinin çeşitli biçimlerde deneyimlendiği ender ülkelerden biridir ve bütün bu tartışmalar açısından öğretici bir “araştırma sahası”dır. Zira hem yüzünü Batı’ya dönen ve onu referans alarak katı bir merkezî ulusallık inşa etmeye çalışan ve dolayısıyla yerellik haline modernite projesinin mantığı gereği olumlu bakmayan bir deneyime sahiptir. Öte yandan onlarca farklı dil, kültür, gelenek ve kimliğin hayat bulduğu ve çoğu kez her bir yerelin ötekinden ayrıldığı kendine özgü sosyal sınırların bulunduğu bir toplumsal coğrafyadır.
 
 
On Tuğla Taştan Veda Mekânlarına: Türkiye’nin Yas Tutan Mezar Taşları – Pelin AytemizSayfa:15
Mezar taşları okunduğunda, kaybedilen kişinin toprakta çürüyen bedeninden ziyade geride kalanların zihinlerinde onu çağrıştıran anıların düşünülmesi beklenir. Böylelikle fiziksel beden yerine ölünün toplumda yer ettiği şekliyle sosyal varlığının bedenleşmiş hali anılar ile ön plana çıkar.
 
 
“Hüviyet-i Meçhul”: İstanbul’da Bir Kimsesizler Mezarlığı – Berfin AtlıSayfa:20
Mezarlıkları ulusal kimlik inşa mekânları şeklinde yeniden kurgulamaya ve onları ölüyle bağ kurmaya imkân veren hafıza mekânları olarak düşünmeye, kimsesizliği ise bu hafızanın en bulanıklaştığı yer olarak tahayyül etmeye çalıştım. Bunların sonucunda, “Kimsesizlik ne demek? Kimin kimsesiz olduğuna kimler, nasıl karar veriyor? Kimsesizlik hangi koşullarda ve nasıl üretiliyor? Bir kimsesizler mezarlığına neden ihtiyaç duyuluyor? Defin alanları neden kimliklere göre bölünüyor? Kimsesiz diye tanımlamak bir politika mı? Eğer bu bir politika ise nasıl meşrulaşıyor?” gibi sorular ortaya çıkmaya başladı. Bu soruların çoğu muğlak cevaplara gebeydi ve ben de bütün bu sorularla Kilyos’a gittim.
 
 
Neşet (Şiir) – Şükrü ErbaşSayfa:23
 
 
 
Kültür Gündemi: Kültürel İktidarsızlığın Yakınmaları – Selçuk OrhanSayfa:24
Kültürel İktidar! Benim de bir zamanlar kafamı kurcalamış bu tartışma aslında sağ kesimin yıllardır süren kültür kısırlığının bir ifadesi olarak son birkaç yıldır yeniden doğdu. Yakın zamanda önce İbrahim Tenekeci, arkasından İsmail Kılıçarslan “Yeni Şafak”ta birer yazı yazmışlar; belki de yaklaşan seçimlerin yarattığı bunaltıcı siyasi ortamın dışına çıkabilmeyi umarak bu konuya dönme gereği duymuşlar.
 
 
Büyük Hikâyem Benim (Öykü) – Faruk TurinaySayfa:34
 
 
 
Edebiyat Gündemi: 55. Ölüm Yıldönümünde Nâzım Hikmet: Şair Kokan Bulutlar – Güney ÖzkılınçSayfa:38
“Nâzım’ın ölümü nedeniyle kendisinden yazması istenen Aragon’un söylediklerini anımsıyorum: ‘Hayır, yazamam, şimdi olmaz, rica ederim. Bırakın benim için bütünüyle ölsün… Bu insan içimde terütaze yaşadıkça hiçbir şey yazamam. Şimdi olmaz. Daha sonra…’”
 
 
Eskişehir Şiiri (Şiir) – Mustafa KözSayfa:42
 
 
 
Klasik Eğitimin Önemi – Tuğrul TanyolSayfa:43
Son 20 yılın siyasetindeki kutuplaşma karşıt iki tavır ve insan tipi yaratmış gibi görünse de aslında birbirinin ikizi olan, ama karşısındaki gibi olmadığına inanan insanlar yarattı. Cumhuriyet’in ilk yıllarında dışlandığını savlayan kesim her ne kadar ideolojik olarak dine yaslansa da, savladıkları kadar Müslüman olamadıklarını kendileri bile hâlâ anlayabilmiş değiller. Onlar da karşıt kesim gibi 150 yıllık kafa karışıklığının ürünü çünkü. Kendini modern olarak görenler ise modernleşmenin gerektirdiği insan tipine dönüşemediler. İnsan hakları ve demokrasi konularında eğitimli bir Batılının tepkisini gösterecek çok az üniversite mezunu insana sahibiz.
 
 
Şiirin Değeri Nasıl Belirlenir? – Tahir AbacıSayfa:46
Tanyol’un tanımladığı biçimde birilerinin zorlaması ve belirlemesi ile, bir sanatçı tarafından üretilen ve sonunda bir yerlere arz edilen ürünlerin sadece “kullanım değeri”ne dahil olduğunu varsaymak zor. “Değişim”in her zaman rızai olmadığı malûm. Dahası, özellikle kapitalizm döneminde, çoğu kez sanatçının hiç de arzulamadığı ve tepki duyduğu biçimde (yani yine bir bakıma zoraki biçimde) sanatın metalaşması, yani “değişim değeri”nin alıp başını gitmesi, hiç de “matah” bir durum değildir. Bunun yarattığı sıkıntıyı günümüzde de fazlasıyla gözlemliyor ve yaşıyoruz.
 
 
İdilikler (Şiir) – Haydar ErgülenSayfa:49
 
 
 
Eğlence Cehennemi (Öykü) – Fulya ÖzlemSayfa:50
 
 
 
Çaput (Şiir) – Mehmet Mümtaz TuzcuSayfa:51
 
 
 
İşsizin Ölümünü Anlamak İçin Bir İskemle Çekip Oturdum (Şiir) – Yavuz ÖzdemSayfa:52
 
 
 
Ezel Akay ile Söyleşi – İsmail DorukSayfa:54
Türkiye’de senaryo yazımının önündeki en büyük engel yazarların okumuyor olmasıdır. Yani bu senaristler edebiyattan faydalanmıyorlar. Edebiyat, yazının mükemmelleştiği, yazıyla bir fikir ve dünya yaratmanın çok olgunlaştığı bir sanat alanıdır. Hikâye anlatmak yazıyla başlamıştır. Bir başka hikâye anlatıcısı; bu müzisyen olabilir, ressam olabilir, dansçı olabilir, tiyatrocu olabilir, sinemacı olabilir. Bunların hepsi diğer hikâye anlatıcılığı alanlarından ilham alırlar. Sinema da yazıyla başladığı için, geleneğinde yazı bulunduğu için edebiyat dünyasından örnek alması, ona bakması çok normal bir şeydir. Başka bir şey daha diyecek olursam, ben bir hikâye anlatıcısıyım. Hikâye yaratıcısı değilim. Bunu yapabilirim ama bu mesleğin adı anlatıcılık; sen bana bir hikâye anlat, ondan sonra o hikâyeyi bir de ben anlatayım. Benim işim bu. Fıkradan örnek verelim, sen anlatırsın kimse gülmez, öbürü anlatır herkes güler ya; işte anlatım bu ikisinin arasındaki belirsiz garip alanda duruyor.
 
 
İnsanlığın Tuhaf ve Can Sıkıcı Oyunu: “Dağ Yolunda Karanlık Birikiyor”da Dil ve İktidar – Burcu ŞahinSayfa:62
Hüseyin Kıran’ın Dağ Yolunda Karanlık Birikiyor romanı, ‘etrafı kalın bir duvarla çevrili kalenin’ içinde yaşadığı söylenen kasaba halkının kayıtlı olduğu defterden Yakup’un çağrılmasıyla başlar. Yakup, görevi gereği kulağına ‘f ı s ı l d a n a n’ ismi bulup “…hükmü bildirme[li] ve bunun gerçekleştiğinden emin olana dek kendisine eşlik etme[li], kapı görevlisine çağrılan sakini teslim etme[lidir]” (Kıran, 2016: 7). Görevini yerine getirmek, kendini yakalamak için evine gittiğinde Yakup suçunun ne olduğunu bilmemektedir fakat yine de kendisine zorluk çıkarmaz. Kendini Yüce Meclis’in önüne çıkararak görevini layıkıyla yerine getirir. Neden çağrıldığı Yakup’a söylenene kadar yaşanan tedirginlikte, roman boyunca göremeyeceğimiz –aslında her yerde olan– Yüce Meclis’in otoritesi belirmeye başlar.
 
 
Meksika’da Yalnız Bir Aztek Savaşçısı: Rosario Castellanos – Tozan AlkanSayfa:68
20. yüzyıl Aztek edebiyatçılarının en önemlilerinden olan- Rosario Castellanos (1925-1974) çalışmalarında kadın olmak ve Meksikalı olmak gerçeklerini konu edindi. Meksika’da kadın olmanın ne anlama geldiğini sorguladı. Kadının evlilikte, annelikte ve toplum içindeki diğer rollerine odaklandı. İçinde yaşadığı erkek egemen toplumun baskıcı yüzünü sergileyip toplumsal adaletsizlik ve kadın hakları üzerine yoğunlaştı. Rosario Casttellanos feminizm hakkında önemli bir farkındalık yarattı. Çalışmalarının tümünde feminizmin izlerini görmek mümkündür.
 
 
Şiirler (Şiir) – Rosario CastellanosSayfa:69
 
 
 
Metin Cengiz ile Söyleşi – Jaime B. RosaSayfa:70
Toplumlar ideolojilerle yaşıyor. Din de bir ideolojidir. Yasa ayrıca bir ideolojidir. Gizli ve ateşli bir ideoloji. Bir toplumda düzinelerce ideolojiye rastlanır. Birbirleriyle mücadele halinde. İnsanlar dünyanın bu vizyonlarıyla yaşıyorlar. Şair bütün bunları açıkça görüyor. Şair onları gösterir, yani bu ideolojilere karşı gerçekleri gösterir. Yani şiir dünyada görülenlerle uyuşmuyor.
 
 
Şiirler (Şiir) – Metin CengizSayfa:71
 
 
 
Taş Kafalı (2. Bölüm) – Ian AndersonSayfa:72
 
 
 
Çok Kollu Tanrılar Gibi Çok Yüzü Var Hint Ülkesinin – Çiğdem ÜlkerSayfa:74
Baharat kokularının sakladığı, renklerin ve ışığın durmadan değiştiği, yerin altıyla üstünün sürekli birbirine dönüştüğü, sandal ağaçlarının yaktığı bedenlerin toz olup havaya karıştığı bir zaman kapısıdır burası. Üç bin yıllık “Ramayana” ve “Mahabbarata” destanlarının geçmişteki gizemi daha da koyulttuğu sır dolu toprak. Hint ülkesi… Kapısının önünde bekleyenlere kolay izin vermeyen bir kara delik. İçine çekiyor beni.
 
 
Avı Durdurmak (Şiir) – Yavuz TürkSayfa:78
 
 
 
Yeni Şiirler Arasında – Şeref BilselSayfa:79
Şiir; ağır işleyen, tenhaya, köhneye yakın oturan zamanı; ahşabı, bakırı komşu bilen çevreyi; trene, gemiye, vapura binmek isteyen, asfalttan ziyade toprağa, patikaya meyleden yolcuyu bağrına yakın tutar; ama dünya değişti. Vitrine bakanlar vitrine yerleşti; televizyon izleyenler, yurttaş haberciliği etrafında cep telefonlarının hızıyla birer muhabire, bazen muhbire dönüşmekte gecikmedi.
 
 
Yontuk Rutin (Şiir) – Furkan ÇirkinSayfa:82
 
 
 
Yeni Öyküler Arasında Jale SancakSayfa:83
Sait Faik 111 yaşında, hâlâ bizimledir bugün. Üstelik kendisine atfettiği gibi de lüzumsuz bir adam değil, tam tersine gayet lüzumlu bir adamdır. Bu dünyadan geçmesi, yazması ise bizlere büyük bir armağandır. İyi öykünün anahtarları da ondadır.
 
 
Trende (Öykü) – Erdem ÖzgürSayfa:86
 
 
 
Baktığımın Resmi (Şiir) – Cihad ÖzsözSayfa:89
 
 
 
Sanayi (Öykü) – Derviş OğurSayfa:90
 
 
 
Devinim (Şiir) – Handan DemirSayfa:91
 
 
 
İki Israr Yarası (Şiir) – Çağın ÖzbilgiSayfa:93
 
 
 
Kuşluk (Öykü) – Bekir GölSayfa:94
 
 
 
Varlık KitaplığıSayfa:95
 
 
 
“Gök Derinin Altında” / Nazlı Karabıyıkoğlu – Zeliha CenkciSayfa:95
“Gök Derinin Altında Nazlı Karabıyıkoğlu’nun İskele, Olivya Çıkmazı ve Hayvanların Tarafı’ndan sonra dördüncü kitabı. Gerçekliğin Şamanistik unsurlarla tahrif edildiği, gerçeküstü imgelere yer veren metin pek çok çeşitli okumaya müsait. Sona erme, ortadan kalkma, parçalanarak yok olma meselelerini poligamik ilişkilerde, yozlaşan entelektüellerde, bilhassa Türkiye’nin dejenere sanat çevrelerinde irdeleyen Karabıyıkoğlu, bir yandan insan iradesindeki haz ve arzu dikotomisini incelerken bir yandan da ne idiği belirsiz, görenleri hayrete düşüren cinselliklerle yaratıcı birey olarak sanatçının ihtimaller dünyasındaki tıkanmışlığını, “Dağın Öte Tarafı”, “Aslan Başlı Kadın” gibi öykülerinde Yunan ve Türk mitolojisindeki tanrılarla paralel inceliyor. Karabıyıkoğlu bunu yaparken yarı insan yarı hayvan, yarı tanrı yarı insan karakterler okuyucuya eşlik ediyor.”
 
 
“Pierre ve Jean” / Guy de Maupassant – Tolga ArasSayfa:97
Kitaplarında romantizmin, natüralizmin ve realizmin izlerine rastlanan Guy de Maupassant, zaman zaman fantastik, çoğunlukla karamsar, 1800’lerin yükselen değerleri karşısında kapıldığı korkuyla ülkesi Fransa’da toplumun nasıl yavaş yavaş çürüdüğünü anlatan metinleriyle öne çıktı. Başka bir deyişle bildiği dünyanın sonunun geldiğini düşünerek kaleme kâğıda sarılan Maupassant; açgözlü burjuvaları, çeşitli oyunlarla yaşamını sürdüren bürokratları, hırslı çiftçileri, yeni düzene ayak uyduran rahibeleri, doktorları, denizci ve fahişeleri karakter haline getirdi.
 
 
Cuma Duymaz ile Söyleşi – Cengiz GündoğduSayfa:98
Gerçekliğin farkına vardım mı sahiden? Vardımsa bu fark edişle ilgili nasıl bir travma yaşıyorum? Bunları benim değerlendirmem çok zor şu travmalı halimle. Anneye doğru kaçarken çocukluğuma mı rastladım, çocukluğuma koşarken anneyi mi buldum, ondan da emin değilim.
 
 
“Hiç Aklımda Yokken” / Ayça Erkol – Fatma YeşilSayfa:100
Kitaba ismini veren “Hiç Aklımda Yokken” adlı öyküde günümüz insan tipi çok başarılı ele alınmış. Sıradan hayatlarımızı farklı göstermeye çalışmamız, şunu yaparsam çok havalı olacağım yönündeki düşüncelerimiz, karşımızdakini etkilemek için umursamaz tavırlar takınmamız… Oysa her birimiz hayatımızın bir alanında kaybedip, yalnız kaldığımız o ilk anda ne kadar sıkıcı olduğumuzun farkına varıyoruzdur.
 
 
“Melankolik Fırtına” / Atilla Birkiye – Nisa LeylaSayfa:101
İlk kitabı, Seksenlerden Doksana ile başlayan yazma serüveni, Bir Aşk Denemesi’nde aşka geçiş yapar ve ondan sonra aşkla İstanbul’un harmanlandığı kitaplar art arda boy vermeye başlar; önce Atilla Birkiye’nin içinde, sonra edebiyat dünyasında. Şiir, düzyazı şiir ve deneme kitapları birikmeye başlar. Bu yıl sanat ve edebiyat hayatında kırkıncı yılını tamamlarken, bize de Melankolik Fırtına’yı armağan ediyor Birkiye.
 
 
Sultan Polat ile Söyleşi – Ferah FezaSayfa:102
Gerçek denilen şeyin algılarımızın bir oyunu olduğunu düşünüyorum. Yaşadığımız dünyanın kendisi perdelenmiş bir gerçeklik. Efsanelerin, gerçeklik denen perdenin arkasını bize hatırlatmaya çalıştığını düşünüyorum.
 
 
“Aşk Hep Yenidir” / Kaya Özkuş – Gülsüm CengizSayfa:104
Kadınlık hallerine tanıklık, “Kadın ve Pencere” şiirinde çıkıyor karşımıza. Toplumsal yaşamda kadına biçilen rolün beklemek olduğunu, kabuğunu kıramamış kadının edilgenliğini ve her şeye karşın düşlere sığınmasını, eleştirel bakış açısıyla anlatıyor şair: “Kadın hep düşledi, bekledi/ Zaman bedeninden geçti/ Erkendi beklerdi/ Uzun zaman güldü./ Sonra durdu, dursundu./ Kadındı/ Beklerdi,/ Düşlerdi.”
 
 
Şiir Günlüğü – Gültekin EmreSayfa:105
Rilke’nin Genç Bir Kadına Mektuplar’ı (2014) Lisa Heise’ye yazılmış. Genç bir şaire öğüt veren mektuplarından farklı; duygu ve hayranlık yüklü. Oysa şaire verilen öğütlerde şiirin ruhuna giden yolları göstermeye çalışır Rilke.
 
 
Siren Yayınları’ndan Sanem Sirer ile Söyleşi – Zeliha CenkciSayfa:107
Özellikle ödüllü ya da listelere girmiş kitapları değil, iyi metinleri hedefliyoruz ve yeni olmaları dolayısıyla yayımlayacağımız pek çok metni henüz daha okuruyla karşılaşmamışken, word dosyası olarak okuyup değerlendiriyoruz. David Grossman’ın önümüzdeki aylarda yayımlanacak Man Booker International Ödüllü Bir At Bir Bara Girer’i, kitap dünya çapında ses getirmeden çok önce alındı, keza Tea Obreht’in Orange ödüllü Kaplanın Karısı ya da Colson Whitehead’in geçtiğimiz yıl Pulitzer’den Arthur C. Clarke’a varan pek çok seçkin ödüle layık görülen Yeraltı Demiryolu adlı romanı, henüz özgün dillerinde yayımlanmadan bizim programımıza alınmıştı. Günümüz edebiyatını yayımlıyor, geleceğin seslerini irdeliyoruz. Bugünün insanının yaşam deneyimini de karşılayan ve yansıtan, bazısı ileride klasikler arasında anılacak kitaplar bunlar. Janr belli: Edebiyat.
 
 
Küresel Haberler... – Zeynep ŞenSayfa:109

Liste Fiyatı: 14,85
Yayın Tarihi: 31.05.2018
Dil: TÜRKÇE
Cilt Tipi: Karton Kapak
Kağıt Cinsi: Kitap Kağıdı

Bu üründen 38 adet satın alınmıştır.

Fiyat Geçmişi: Product Price History Thumb
banner

loading
Bu kitaba link vermek için alttaki html kodu web sayfanıza koyabilirsiniz;

<a href="https://www.kitapyurdu.com/dergi/varlik-aylik-edebiyat-ve-kultur-dergisi-haziran-2018/464234.html"> <img src="https://img.kitapyurdu.com/v1/getImage/fn:6283426/wi:85/wh:true" alt="www.kitapyurdu.com'dan satın al" border=0></a>
banner
banner
banner
loading
banner
banner