Sevgili Veronica,
Sana olan aşkımdan bahsetmek istiyorum.
Dağlara, bayırlara, vadilere haykırmak istiyorum bu aşkı. Ama nasıl açıklayacağımı bilmediğim bir şeyi nasıl olur da sana anlatabilirim? Ruhumda bir acı var Veronica. Sensizliğin verdiği yalnızlık öyle derin, öyle yakıcı ki… Bugün bana söylediğin şeyler, yüreğimi ferahlattı. Bir alev topu gibi, cayır cayır yanan yüreğim; şimdi adeta cennetten bir bahçe gibi. Önceleri Tanrı'ya yalvarırdım, beni sessizce yanına alması için. Şimdi yine yalvarıyorum: "Tanrım, ne olur, ikimize o güzel cennetinden bir bahçe ayır" diye. Umarım o güzel bahçede sadece ikimiz oluruz. Sen ve ben, sadece biz. Ve umarım o bahçede sonsuza kadar mutlu oluruz.