İki olasılığız biz hiç olmayışlarda
İki dilsizliğiz
cümle cümle yalnızlıklar içre
İki yoksulluğuz çocuk bedenlerde eskiyen
fukara kılıklarda
Sabreden dervişleriz bir cebimizde
dünya gürül gürül
İntiharın buzdan eli bir cebimizde
Akacak kanlarız durmayan damarlarda
Sen mi yoksun ben mi bilmem ama
sevgilim seninle biz
İki hıçkırığız annesiz ağlayışlarda
“Kendimden başka anlatacak şeyim yok maalesef.
Ama şiirin doğduğu, hareket ettiği, uzaklaştığı ve sonunda yine dönüp vardığı yer burası yani insanın kendisi değil midir? ”